آینه

روزها تند و تند پشت سر هم میگذرن و من امروز 32 هفته رو تموم کردم. یعنی دقیقا 8 ماه! باور کردنش خیلی سخته! انتظار دوران سختتری رو داشتم ولی خدا رو هزاران مرتبه شکر انگار خدا دیگه نخواست حالا که برای بارداری اینقدر سختی کشیدم بیشتر امتحانم کنه. شروع ماه هشت البته با یکسری تغییرات و مشکلات و سختیها همراه بود. فشارم مقداری بالا رفت که بیشتر به خاطر تغییراتم تو محیط کار و تنشهایی که ایجاد شده بود شروع شد. دکتر نصر که تو همه موارد کول و آسونگیر بود خیلی جدی بهم تاکید کرد که باید این قضیه رو خیلی جدی بگیرم. حتی همون روز که فشارم 13.5 بود منو فرستاد آزمایش خون و ادرار بدم و گفت فردا با جواب آزمایشا برم پیشش. گفت تو خونه هم روزی چند بار فشارمو بگیرم و اگه حتی یکبار 14/9 بود سریع برم بیمارستان. تو این مدت یکی دو بار سر کار سرپرستم که یه سری مشکلات حاد تو زندگیش پیش اومده بود قاطی کرد و سرم داد و بیداد کرد که باعث شد حالم خیلی بد بشه. مشکل این بود که چون خیلی عصبانی بود نمی تونستم برم پیشش و باهاش حرف بزنم چون می ترسیدم فشارم بره بالا در نتیجه اون فکر می کرد دارم بهش کم محلی می کنم و بیشتر جوش آو آینه...